یک اتوبوس مسافربری که از باث (شهری است واقع در ناحیه جنوب غربی انگلستان) به فرودگاه بریستول (از شهرهای انگلستان) رفتوآمد میکند از سوختی غیرمعمول استفاده میکند. سوخت این خودرو از فاضلاب انسانی و زبالههای ساکنان این منطقه بهوسیله پاکسازی آب در ایستگاه تصفیه حاصل میشود. اما این چطور ممکن شده است؟ هنگام تجزیه فاضلاب گاز متان که با پروپان ترکیب شده است تولید میشود. همچنین از این واکنش سوختی تولید میشود که نیروی مورد نیاز برای به حرکت درآوردن یک اتوبوس را فراهم میکند.
همچنین ضایعات غذایی یک خانواده پنج نفری میتواند سوخت یک سال این اتوبوس را مهیا کند. این وسیله میتواند 40نفر را با سرعت 30کیلومتر در ساعت جابهجا کند. این منبع جدید انرژی در مقایسه با بنزین آلودگی کمتری تولید میکند. این محصول باعث میشود که موتورهای دیزلی به میزان 80درصد اکسیدازت و 25درصد دیاکسیدکربن کمتری وارد هوا کنند. البته مسافران این وسیله نقلیه باید مطمئن شوند که این سوخت جدید هیچ بوی نامطبوعی تولید نمیکند.
بریستول، پایتخت سبز اروپا در 2015
یکی از مدیران شرکت سازنده این خودرو از روی مطایبه میگوید: «این وسیله کیفیت هوا را بهبود میبخشد، سوخت این خودرو را ساکنان این منطقه و بهخصوص کسانی که سوار آن میشوند تولید میکنند.» البته نوع سوخت این خودرو از کسی پنهان نیست و حتی با تصاویری بزرگ نیز نشان داده شده است. در یک سمت خودرو تصویر چند انسان که روی توالت فرنگی نشستهاند و در حال مطالعه یا گوش دادن موسیقی هستند به تصویر کشیده شده است. این تصویر نشان میدهد که بریستول، پایتخت سبز اروپا در سال 2015، برای مبارزه با گرم شدن کره زمین و مصرف بیش از حد سوختهای فسیلی آمادگی مطلوبی دارد. این اتوبوس ابتدا در نوامبر سال 2014 بهصورت آزمایشی استفاده شد و از ابتدای بهار سال 2015 در خطی منظم و به طور روزانه وارد سیستم حملونقل شد. دانشآموزان نیز از جمله مسافران اصلی این اتوبوس هستند. پس از طرح موفقیتآمیز اسلو و استفاده از صدها اتوبوس که از این نوع سوخت استفاده میکنند، دیگر شهرهای اروپا نیز به فکر اجرای این برنامه افتادهاند؛ البته کاربردهای دیگری از جمله تولید گرمایش نیز در دستور کار قرار داده شده است. در انتها باید گفت که این سوختی ارزان قیمت و تجدیدپذیر است.
برای مطالعه ادامه مطالب به سایت روزنامه فرصت امروز مراجعه نمایید.
به دنبال آغاز آتشسوزی در اطراف پارک جنگلی آبیدر سنندج، ستاد مدیریت بحران استان کردستان تشکیل جلسه داد و استاندار کردستان در این نشست از مردم و دستگاههای دولتی خواست تمام تلاش خود را برای مهار آتش بهکار ببرند. عبدالمحمد زاهدی، استاندار کردستان بعد از این جلسه به همراه معاونان خود به منطقه آتشسوزی رفت و از نزدیک به مدیریت مهار آتش پرداخت. آبیدر یا «ئاویه ر» نام کوهی است مشرف به شهر سنندج که حدود 2350 متر ارتفاع دارد و یکی از تفرجگاههای اصلی مردم شهر سنندج به شمار میرود. برخی از مکانهای گردشگری مشهور آن عبارتند از کانیشفا، ماماتکه، گویزه کویر، خضر زنده (خیرزنه)، تاقهدار، امیریه، هفت آسیاب، بان شلانه، کچک (سنگ) قرآن، کانی کچک و قله آبیدر که پناهگاهی هم برای کوهنوردان در آنجا ساخته شده است.
استاندار کردستان از تلاش و همت خودجوش مردم شریف سنندج بهویژه جوانان، نیروهای نظامی و انتظامی و دستگاههای اجرایی استان کردستان برای مهار آتشسوزی آبیدر تشکر و قدردانی کرد. عبدالمحمد زاهدی، در محل آتشسوزی و در ارتفاعات آبیدر تاکید کرد: با توجه به اینکه امکان انتقال و دسترسی ماشینآلات به محل آتشسوزی وجود نداشت، اگر همت مردم و جوانان سنندجی نبود مهار آتش با مشکل مواجه میشد. با توجه به اینکه امکان تکرار آتشسوزیها وجود دارد باید در نقاط مشرف و ارتفاعات آبیدر و همچنین کوههای مرتفع استان دیدهبانهایی مستقر شوند تا در صورت بروز آتشسوزی اطلاعرسانی کرده و اقدامات لازم را انجام دهند.
استاندار کردستان به مسئولان یادآور شد که در میان قسمتهای جنگلی و مکانهای نزدیک به کوه آبیدر آتشبر تعریف کنند تا در مواقع بروز آتشسوزی، محل سکونت مردم و پوششهای جنگلی صدمه نبیند.
عبدالمحمد زاهدی استاندار کردستان به همراه معاونان و همچنین اعضای ستاد مدیریت بحران استان کردستان از ابتدای آتشسوزی در محل حضور داشتند و به مدیریت مهار آتش پرداختند. متأسفانه تعدادی اندک از شهروندان سنندجی که در خاموش کردن آتش مشارکت کرده بودند، دچار مشکلات تنفسی شدهاند و دیگران به آنها کمک میکنند. وسایل نقلیه امدادی و آتشنشانی نیز در حال ترک کوه آبیدر سنندج هستند و اقشار مختلف مردم نیز با دست و صورتی سیاه و چشمانی قرمز نیز از کوه آبیدر پایین میآیند. فعلا امکان تخمین سطح آتشسوزی ممکن نیست.
برای مطالعه ادامه مطالب به سایت روزنامه فرصت امروز مراجعه نمایید.
به هر ترتیب، چند حقیقت موجود است؛ اول بخش قابل توجهی از کشور ایران در منطقه خشک و گرم قرار گرفته و نگاه به تاریخ نشان میدهد که تامین آب یکی از دغدغههای مردم و حکومتها بوده است. این مشکل در سالهای اخیر به علت تغییر اقلیم و افزایش میانگین دما و بارش کمتر، تشدید شده است. دوم منابع آب مورد استفاده برای مصرف شهری، صنعتی و کشاورزی به طور عمده منابع زیرزمینی است که سوءمدیریت و عدم توجه کافی باعث افت بسیار وخیم این منابع شده. سوم افزایش جمعیت کشور است که نیاز و تقاضای بالاتری برای آب ایجاد میکند. از کنار هم قرار دادن این قطعات پازل به نظر میرسد که احتمال ایجاد آلودگی در آب بیشتر از گذشته مثلا 20سال قبل است.
آب کمتر، احتمالا با افزایش غلظت شوری و تجمع آنچه در آب حل میشود، روبهرو خواهد شد. در آذر سال 93 روزنامه جام جم در یک تحقیق مستقل، با نمونه برداری از آب 10 نقطه مختلف در شهر تهران و آزمایش این نمونهها در آزمایشگاه به بررسی علمی مقدار نیترات موجود در آب تهران پرداخت. نتایج آزمایش این روزنامه نشان داد که براساس استانداردهای تعیین شده از طرف سازمان جهانی بهداشت (WHO) و همچنین استانداردهای اعلام شده از طرف موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مقدار نیترات در سه نمونه آب تهران، نزدیک به 50 میلیگرم بر لیتر (بهعنوان حد استاندارد مجاز برای آلاینده نیترات در آب آشامیدنی) بوده که یکی از آنها (منطقه یافتآباد) اندکی بالاتر از حد مجاز به مقدار 8/51 میلیگرم بر لیتر بود. پژوهشهای مشابهی در سایر مناطق ایران در زمانهای متفاوت، کم و بیش وجود آلودگی را حداقل بهصورت دورهای در قسمتهای مختلف کشور نشان میدهد.
تمام این موارد نشاندهنده خطر فوری و تهدیدکننده سلامت شهروندان نیست زیرا به هر حال ساز و کارهای نظارتی وجود دارند که کیفیت آب شهری را پایش میکنند. البته ممکن است بهصورت دورهای میزان برخی ترکیبات مضر مانند نیترات در قسمتهایی از شهر بالاتر از حد مجاز شود که در این صورت میتوان حدس زد که شاید به خاطر حفظ سلامت و آرامش جامعه و تبعات امنیتی ممکن، موضوع انکار شده و حل آن بهصورت محرمانه پیگیری شود. اما گاهی و در مواردی که حساسیت کمتری وجود دارد و طیف کوچکتری از مردم را درگیر میکنند، رسانهای شدن بهصورت اغراقآمیز نمود پیدا میکند، مانند ماجرای روغن پالم در سال گذشته. البته منافع افراد رقیب و رقابتهای آنها هم در این رسانهای شدن نقش مهمی دارد. اما وقتی نوبت به آب آشامیدنی میرسد، مسئولان با احتیاط بیشتری حرکت میکنند و سعی دارند که از تشویش اذهان عمومی جلوگیری کنند.
به هر حال روشهایی برای حذف آلودگیهایی مانند نیترات از آب شرب وجود دارد که شاید در دسترسترین آن برای شهروندان عادی استفاده از دستگاههای تصفیه آب خانگی باشد. نکته مهم اینکه همه این وسایل تصفیه قابل تایید نیستند و فقط تهیه نوع با کیفیت و استاندارد آنهاست که میتواند باعث بهبود کیفیت آب شود.
برای مطالعه ادامه مطالب به سایت روزنامه فرصت امروز مراجعه نمایید.
اردشیر دادرس، رییس انجمن جایگاهداران سیانجی درباره تصمیم هیأت وزیران، به «فرصت امروز» میگوید: «این اقدام دولت در راستای بالا رفتن مصرف بنزین در کشور و تغییر در تمایل مصرفکنندگان برای افزایش مصرف CNG صورت گرفته است تا قیمت تمام شده هزینه سفر و کالا کاهش یابد زیرا در حال حاضر 92 درصد از تاکسیها و 65 درصد حملونقل عمومی گازسوز هستند.» وی با اشاره به اینکه امیدواریم این تصمیم دولت ادامه داشته باشد، میافزاید: «امید ما بر این است که نهتنها تداوم داشته باشد بلکه کاهش بیشتری داشته باشد.»
به گفته دادرس این کاهش قیمت بر کاهش کارمزد جایگاهداران تأثیر ندارد و حتی موجب رونق فروش آنها نیز میشود. هدف کاهش قیمت نهایی مصرفکننده است و در این میان سیاستگذاری جدید برای بهبود جایگاهداران نیست.
برای مطالعه ادامه مطالب به سایت روزنامه فرصت امروز مراجعه نمایید.
سرمایه تشکیل شده در این بیمهنامه علاوه بر پشتوانه مالی در دوران پیری و بازنشستگی میتواند برای تأمین مواردی از قبیل: تهیه مسکن، هزینه ازدواج، هزینه تحصیل فرزندان و. . . مورد استفاده قرار گیرد. همچنین از پوششهای تکمیلی بیمهنامه عمر و تأمین آتیه میتوان به پوشش فوت در اثر حادثه، پوشش نقص عضو و از کارافتادگی در اثر حادثه، پوشش هزینههای پزشکی در اثر حادثه، پوشش معافیت از پرداخت حق بیمه، پوشش پرداخت سرمایه از کارافتادگی، پوشش بیمه بیماریهای خاص و پوشش بیمه آتشسوزی منزل مسکونی اشاره کرد.
یکی از شرایط قرارداد بیمه عمر این است که چنانچه بیمهگذار از ادامه قرارداد بیمه انصراف دهد، میتواند ارزش بازخرید بیمهنامه خود را براساس ارقام مندرج در جدول پیشبینی تعهدات بیمهگذار و بیمهگر دریافت کند. طبق مقررات شرط بازخرید صرفاً برای بیمهنامههای عمر از نوع تشکیل سرمایه قابل اعمال است.
برای مطالعه ادامه مطالب به سایت روزنامه فرصت امروز مراجعه نمایید.